Haradrimowie

Wygląd:
Ludność Haradwaithu jest jedną z najbardziej wyrazistych nacji, jakie stąpają po padole Śródziemia. Czynniki fizyczne tego ludu w bardzo dużym stopniu nawiązują do miejsca urodzenia, bowiem obszar Haradu obejmują aż trzy strefy klimatyczne. Jednakże, pojmując ich jako ogół populacji, posiadają autonomiczne cechy wspólne - ciała ich uwydatniają żyły, zaś włosy przypominają hebanowe włókna. Mieszkańcy Haradwaithu Bliskiego, przez wzgląd na swoją bliskość z terenami Gondoru, posiadają trzy odcienie skóry: jasny, delikatnie szary (rzadki) oraz smagły południowy. Ich tęczówki mienią się głębokim brązem. Nie cechuje ich pokaźny wzrost jak, zaś trudy pustynnego życia nie pozwalają osiągnąć dużej wagi. Ludność Haradu Dalekiego określa się głównie silną opalenizną, rzadko kiedy trafia się na osobę czarnoskórą, czy też posiadającą mocny odcień szarości. Barwa oczu przedstawicieli odległego szczepu jest ciemniejsza od ich pobratymców z Północy - ciemnobrązowa, a nawet czarna. Co więcej, są znacznie wyżsi i tężej zbudowani.

Osobowość:
Dwieery sojuszu z Majarem Sauronem, wpłynęły silnie na ich osobowość. Posiadają oni trzy ”twarze”, które ukazują się zależnie od potrzeby. Pojmowani są jako lud okrutny, mściwy i podły. Wynika to z kilku ważnych powodów. Pierwszym jest wizerunek, z jakim odnoszą się głównie do ras znienawidzonych: Elfów, Dunedainowów, Gondorczyków i Rohhirimów. Uważają ich za znacznie gorszych od siebie, przez co szacunek i zaufanie nie gości w Haradzkich sercach. Kultura ukazuje złym świetle kobiety krajów północnych, gdyż uważają je za zbyt wyzwolone i traktują z jeszcze mniejszą estymą niż mężczyzn. Z łatwością przychodzi im sprawianie krzywd, tych cielesnych, jak i mentalnych, gdyż życie ma dla nich małą wartość. Drugą „twarzą”, jest maska skierowana do ras im nieznanych, czyli krasnoludów, hobbitów i plemion ludzkich z dalekiej północy. Pomimo braku respektu, nie mają w zwyczaju traktować ich niepoprawnie. Kontakt z mniej znanymi im nacjami nie jest napiętnowany wszechobecną groźbą, jaką w zwyczaju darzą nieprzyjaciół. Nadal jednak pozostają tajemniczy, niechętnie ujawniając swoje sekrety. Wyżej wymienionych rasom dane jest poznać specyficzne poczucie humoru Południowców. Trzecia odsłona jest skierowana do plemion zaprzyjaźnionych, czyli Easterlingów, Variagów, Czarnych Numerojczyków oraz ich samych. Zaufanie traci swe okowy, twarze zalewa śmiech, organizowane są huczne biesiady. Zazwyczaj nie ma tu miejsca na wrogości i niesnaski. Haradrimowie posiadają swoje ulubione kolory: czerń, purpura i złoto. Jednym z ulubionych elementów wystroju jest liczna, ciężka biżuteria.

Społeczność:
Społeczność Haradu to bez wątpienia jedna z największych mieszanek kultur, jaka istnieje w Śródziemiu. Na dzisiejsze życie Południowców silny wpływ miała imigracja Numerojczyków oraz koalicja z Mordorem. Nie ma tutaj konsekwentnych, jednolitych obyczajów, gdyż Daleki Haradwaith jest bardzo konserwatywny i wierny w kwestii swych tradycji. Haradrimowie wiodą dwa tryby życia: mieszczański - najliczniejszy, i koczowniczy. Wyznaczyć można kilka szczebli społecznych: niewolnicy, kobiety, kupcy, mężczyźni, korsarze, szamani i władcy.
Kasta niewolnicza - nie posiadają żadnych praw, zobowiązani są służyć swojemu panu. Klasa ta przywodzi zasadę, że życie nie ma żadnej wartości. Niewolnikiem można zostać: poprzez porwanie, złamanie prawa, jeniectwo wojenne, czy z rozkazu samego Władcy Haradrimów.
Kasta Kobiet – płeć piękną pochodzenia Południowego darzy się szacunkiem, acz obarczana jest też wieloma nakazami. Zobowiązane są do zakrywania twarzy w miejscu publicznym, nie mogą także piastować wysokich stanowisk. Zabronionym jest siadać do stołu, kiedy dwóch mężczyzn prawi o interesach. Aby uzyskać rękę kobiety, trzeba wkupić się w łaski pana domu.
Kasta Kupców – kasta prowadząca koczowniczy tryb życia w Haradzie Bliskim. Para się ona wymianą dóbr, czy przewozem towarów.
Kasta Mężczyzn – niezwiązani z żadną z kast. Prowadzą własną działalność gospodarczą. Zgodnie z systemem Haradwaithu, każdy z nich jest żołnierzem wykazującym gotowość bojową.
Kasta Korsarzy – jej prekursorami są Czarni Numenorejczycy. Posiadają odrębne, specjalne prawa, wynikające z ich nieocenionej przydatności. Grupa ta nie działa na zasadzie dziedziczności. Piraci przechodzą ukrytą selekcje, zaś po wyborze, nie mają prawa odmowy. Pieczę nad nimi sprawuje sam Władca Haradrimów.
Kasta Szamanów – jedyna klika, która para się magią. Odpowiedzialna jest za przestrzeganie prawa oraz dogląda wierzeń konkretnych wiosek, czy miast. Osobiście wyznaczają zastępców, w wyjątkowych sytuacjach mogą przejąć władzę nad wioską.
Kasta Władców – elita rządząca, w której władze można zdobyć jedynie w konfrontacji. Pomimo wielkich przywilejów, klasa ta musi przestrzegać umownego prawa, jak i sposobu zdobywania małżonek. W Haradzie obowiązuje zasada "oko za oko, ząb za ząb". Więzienia i lochy świecą pustkami, bowiem podstawą są kary brutalne cielesne .

Zdolności rasowe:
- wytrzymałość na wysokie temperatury.
- umiejętność przetrwania w trudnych warunkachp przy małej ilości wody.
- jeździectwo.

Religia:
Haradowie posiadają swoich „wielkich bogów”, których wyobrażenia przedstawiają w postaci posążków. Wpływ na ich wierzenia mieli również Morgoth oraz Sauron, którzy podobnie jak Czarni Numerojczycy, mogli być darzeni kultem. Bliskość ziem Gondoru sprawiła, że w panteonie ich bogów znalazł się także Eru Ilúvatar. W swych domostwach posiadają niewielkie ołtarze, które z racji wielkości, mogą być często zabierane i przenoszone na czas podróży.

Imiona:
Wybór imion był całkowicie dowolny, a ich brzmienie zależało wyłącznie od rodziców.

Broń:
Posługują się każdym rodzajem broni, jednak najbardziej preferują krótkie miecze oraz łuki, a także włócznię. Jako pancerzy używają utwardzonych skór, które łączą z płytami brązu lub mosiądzu, dzięki czemu uzyskują lekkie i bardzo wytrzymałe zbroje. Ich bronią są również mumakile, olbrzymie stworzenia o grubej skórze oraz czterech kłach, które służą do tratowania wojsk lądowych (piechoty i konnicy). Na grzbiecie mumakile mogły znajdować się stanowiska łuczników, natomiast ich kły były łączone specyficznym rodzajem liny, dzięki czemu stawały się jeszcze bardziej niebezpieczne dla przeciwnika.

Słownik:
Haradwaith - południowy rejon Śródziemia, ze skrótu tej nazwy pochodzi słowo Harad.
Bitwa na polach Pelennoru - osiemnastotysięczna armia Haradu, wspierająca siły Mordoru, ponosi klęskę pod twierdzą Minas Tirith.